Главная / Маданият / Намозни тукис адо этайлик

Намозни тукис адо этайлик

namozАгар Аллох таъоло сизга 70 йил умр ато этса, бу йилларни сиз куйидагиларга сарф килган булардингиз:

24 йилни уйкуга

14 йилни ишга

8 йилни уйин-кулгига

6 йилни дастурхон устида

5 йилни йулда

4 йилни сухбатга

3 йилни таълим олишга

3 йилни укишга

3 йилни телевизор куришга

Агар бир кунда 5 махал намоз адо этсангиз, бутун 70 йиллик умрингизни атиги 5 ойини сарф килган булардингиз.

Нима? Сиз умрингизни энг оз кисмини сизни яратган Аллох учун сарф кила олмайсизми?

Намоз арабчада «солат» дейилиб, лугатда «яхшиликка дуо» деган маънони англатади.

Шариатда эса: такбир билан бошланиб, салом бериш билан тугайдиган зарур шартга эга амал  намоз дейилади.

Намоз Исро кечасида, Пайгамбаримиз соллаллоху алайхи васалламнинг хижратларидан олдинрок фарз булган.

Беш вакт намоз фарзлиги Куръонда хам, суннатда хам, ижмоъда хам кайта-кайта таъкидланган.

Намоз балогатга етган хар бир мусулмон учун фарзи айн булиб, хар ким узи учун намоз укимоги фарздир.

***

Намоз Ислом динининг иккинчи рукни булиб, калимаи шаходатдан кейинги энг улуг фарз хисобланади.

У мусулмон банда Аллохнинг сон-саноксиз неъматларига банда шукр келтириши учун шариатга киритилган булиб, унинг диний, тарбиявий, шахсий, сиххий, ижтимоий ва бошка катор фойдалари куп.

Аввало, намоз банданинг Аллох билан богланиш воситаси.

Намозда банда Аллох билан ёлгиз колиб, унга муножот килади. Шу ибодат-ла рухий-маънавий лаззат олади.

Намоз укиш билан банда узининг барча ишларини Аллох таолога топширади. Шу намози ила узига омонлик, хотиржамлик ва нажот тилайди.

Иккинчидан, намоз ютук ва нажот йулидир.

Намоз хато ва гунохларни ювишнинг энг ишончли йули булиб, у доимо уз эгасига куплаб шахсий фойдалар келтиради.

Намоз намозхонни Аллохга якин килади, унинг иродасини мустахкамлайди, бу дунё матохларидан узини юкори тутишга ургатади ва уз эгасига мислсиз нафсоний рохат ва рухий фарогат бахш этади.

Намоз укийдиган одам гафлат уйкусидан уйгониб, хаётга теранрок назар солишни урганади. У кишига интизомли булишни, хамма ишларни тартибли равишда йулга куйишни, вактни тежаш ва тартибга солишни ургатади.

Намозхон одам хилм, хотиржамлик, шошилмаслик, викорли булиш, сабр каби куплаб шахсий ва юксак инсоний фазилатларга, эга булади.

Намозни масжидларда жамоат билан укиш афзал булиб, намозхонлар орасидаги ижтимоий алокаларни мустахкамлайди, куч жамоатда – бирликда эканини англатади, ижтимоий богланиш ва хамкорликни кучайтиради.

Жамоат намози – кишилар уртасида тенгликни намойиш киладиган энг мухим омил. Намозда банда ,ким булишидан катъий назар, бир жойда, бир сафда туради бир хил амални бажаради ва Аллох таологагина банда эканлигини изхор этади .

Бандаларнинг намозда жамоат шаклида имомга буйсуниши, бир максадга йуналиш куринишлари намоён булади. Хатто жамоат намози оркали мусулмонлар бир-бирлари билан танишиб, биродар буладилар, яхшилик ва такво йулида хамкорлик килишга, бир-бирларининг холларидан хабар олишга одатланадилар. Ораларида бемор, мазлум, хожатмандлар чикиб колса, ёрдам берадилар.

Шу билан бирга, улар бир-бирларининг хатоларини хам тузатадилар.

Намоз – мусулмон кишини гайримусулмондан ажратиб турувчи энг асосий белги. Шунинг учун хам намозхон одамни хамма хурмат килади, унга ишонади, ундан хотиржам булади.

Колаверса, намоз поклик рамзи.

Намозхон одамнинг, энг аввало, калби пок булади. Унинг наинки калби, бадани, кийим-боши ва макони хам пок булади. Намоз кишининг рухий, маънавий ва жисмоний соглиги учун нихоятда зарур нарса экани хозирда хеч кимга сир эмас.

Намознинг фойдаларини катор оят ва хадисларда батафсил урганамиз, иншааллох.

«Намозни тукис адо этинглар. Албатта, намоз муминларга вактида фарз килингандир», (Нисо сураси, 103-оят, мазмун)

Бу ояти карима намознинг фарзлиги хакидаги оятларнинг бири булиб, ундаги намозни тукис адо этиш хакидаги буйрук фарзни ифода этади. Намознинг вактида фарз килингани эса уни уз вактида адо этиш лозимлигини англатади.

«Ва намозни тукис адо эт. Албатта, намоз фахш ва мункар (ишлар)дан кайтарадир», (Анкабут сураси, 450-оят, мазмун)

Шарх: Бу оятдаги амр хам фарзни ифода этади. Шу билан бирга, оятда намознинг хикматларидан бири –хакикий намоз уз эгасини фахш ва ёмон ишлардан кайтариши таъкидланмокда.

Анас розияллоху анхудан ривоят килинади:

«Набий соллаллоху алайхи васалламга Исро кечасида эллик вакт намоз фарз килинди. Сунгра кискартирилиб, беш вактга келтирилди. Кейин эса:

«Эй Мухаммад, албатта, Менинг хузуримда гап узгартирилмайди. Албатта, сенга ушбу бештада элликтанинг (ажри) бор», деб нидо килинди».

Бешовларидан факат Абу Довуд ривоят килмаган.

Шарх: Исро кечаси хакида Ал-Исро сурасида баён этилади. Бу ходисани муфассал баён килинган хадиси шарифлар хам куп, хаммаси, иншааллох, уз урнида урганилади. Хозир эса маълумот учун кискача килиб, куйидагиларни билсак, кифоя:

«Исро»нинг лугавий маъноси «кечаси сафар килиш»дир.

Шариатда эса «Аллох таолонинг амри ила Мухаммад соллаллоху алайхи васалламнинг кечаси Бурокка миниб, бир зумда Маккаи Мукаррамадан Байтул Макдисга сафар килишлари тушунилади.

Бу ходиса баъзи ханафий уламоларининг тахкик килишларича, хижратдан бир ярим йил олдин, Рамазон ойининг ун еттинчи куни содир булган.

Сунгра Пайгамбаримиз соллаллоху алайхи васаллам Байтул Макдисдан осмонга, Меърожга олиб чикилганлар. Уша ерда Аллох таоло билан сухбат булган. Кунига эллик вакт намоз фарз килинган. Мухаммад соллаллоху алайхи васаллам кайтаётганларида Мусо алайхиссаломга дуч келганлар ва у киши: «Аллох сенинг умматингга нимани фарз килди?» деб сураганлар. У Зот: «Эллик вакт намозни», деганлар. Мусо алайхиссалом: «Роббингга кайт. Умматинг бунга токат кила олмайди», деганлар.

Мухаммад соллаллоху алайхи васаллам Аллох таолонинг хузурига кайтиб, намозни камайтиришни сураганлар. Аллох таоло бир оз камайтирган.

Пайгамбаримиз соллаллоху алайхи васаллам Мусо алайхиссаломнинг олдиларига кайтганларида у киши яна олдинги гапларини айтганлар. Шундок килиб, Мухаммад соллаллоху алайхи васаллам бир неча бор, бориб кайтганларидан сунг Аллох таоло намозни беш вактга туширган ва: «Эй Мухаммад, албатта, Менинг хузуримда суз узгартирилмас. Албатта, сенга мана шу бештада элликтанинг (ажри) бор», деган.

Мусо алайхиссалом яна кайтишни таклиф килганларида, Мухаммад соллаллоху алайхи васаллам: «Роббимдан уяламан», деб кайтмаганлар.

Ушбу хадисдан олинадиган фойдалар:

1. Намознинг Аллох таоло томонидан фарз килингани.

2. Намоз Исро кечасида фарз килингани.

3. Намоз аввал эллик вакт фарз килиниб, кейин беш вактга туширилгани.

4. Аллох таолонинг хузуридаги суз узгартирилмаслиги.

5. Ислом умматига Аллох таоло мехр курсатиб, беш вакт намозига эллик вакт намознинг ажрини бериши.

6. Ислом осонлик дини экани. Аввал эллик вакт намоз фарз килиниб, кейин беш вактга кискартирилиши ана уша осонликни бандаларга эслатиб туриш учундир.

Демак, беш вакт намозни янада чин ихлос билан укимогимиз керак.

Check Also

wsd4xD3Anx78ZV1kkfa2p-WUrb4vZcNE

Зафаробод туман хокимлиги иш юритувчиси 8000 доллар билан ушланди

Холат юзасидан тупланган хужжатлар Жиззах вилоят ИИБ хузуридаги Тергов бошкармасига топширилди. 2020 йилнинг 19 август …

Даре уз Янгиликлар – сӯнги Ӯзбекистон хабарлари